نود سیاسی
نود سیاسی
جام جم آنلاین: این روزها خیلی‌ها از مسوولان رسانه ملی سراغ نود سیاسی را می‌گیرند. به دنبال موفقیت بسیار بالای نود ورزشی ، نود سینمایی نیز بزودی آغاز خواهد شد.
اما نود سیاسی به‌رغم آن که مقدمات آن از مدت‌ها پیش در رسانه فراهم شده و به عنوان یک مطالبه مستمر افکار عمومی درآمده، ولی به دلیل نبود زیرساخت‌های آن هنوز کلید نخورده است: وجود تسامح و مدارای سیاسی در جامعه، بالا رفتن سقف تحمل همدیگر ، پذیرش انتقاد از سوی مسوولان و پرهیز از برچسب زدن و تخطئه کردن، پذیرش اصل گفتگو در جهت تضارب آرا و جدال احسن و افزایش بصیرت و آگاهی عمومی از جمله مقدمات واجب این مهم است.
چرا که اگر این تمهیدات درست سامان نیابد و مقامات کشوری بخصوص دولتمردان نقد و پرسشگری و چالش را برنتابند و به جای استقبال از آن، به مقامات عالیرتبه کشور شکایت برند، بی‌تردید کار در همان گام‌های نخست ابتر خواهد ماند.
اگر مقامات دولتی بخشنامه کنند که وزیران، معاونان سازمان آنان، استانداران و مقامات ذی‌ربط در قوه مجریه با این رویکرد همکاری نکنند و به نوعی آن را بایکوت کنند، پس چه لزومی دارد که نود سیاسی راه‌اندازی شود؟
تلویزیون روسیه برنامه ثابتی در هفته دارد که با استفاده از طنز و کاریکاتور مسوولان روسی از جمله مدودف و پوتین، به انتقاد از آنان می‌پردازد. نقل شده است که یک هفته برنامه به دلایلی پخش نشد که پوتین شخصا تماس می‌گیرد و از پخش نشدن برنامه ، بشدت گله می‌کند. این وضعیت در کشورهایی مثل روسیه است.
در جمهوری اسلامی که به برکت انقلاب اسلامی آزادی و استقلال دو شعار اصلی و راهبردی آن در کنار جمهوری اسلامی بوده است، چرا نباید رسانه ملی مملو از چنین برنامه‌هایی باشد!
البته نود سیاسی شرایط و لوازمی دارد: امیدآفرینی، پرهیز از سیاه‌نمایی ، دشمن را شاد نکردن ، به احوال شخصی نپرداختن ، افتخارات گذشته نظام را نادیده نگرفتن ، علاوه بر دولت ، مجلس شورای اسلامی ، قوه قضاییه ، شهرداری‌ها ، شوراها و همه نهادهای انقلابی ، وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی را شامل شدن و دربرگیری همه صنوف و اقشار مختلف از جمله شرایط و لوازم بایسته نود سیاسی است.
این برنامه زمانی موفق خواهد بود که با بایکوت دولت روبه‌رو نشود، مقامات قضایی آن را همراهی کنند و از شکل‌گیری پرونده حقوقی علیه آن بپرهیزند و خود عملا برای تولید چنین برنامه‌ای پیشگام باشند.
نمایندگان خانه ملت تداوم آن را در دستور کار قرار دهند و در نطق‌های خود از فرصت‌سازی و ظرفیت‌سازی‌های آن برای نظام بگویند ، صنوف مختلف آن را در مقابل خود ندانند. البته رسالت‌های خطیری هم متوجه همکاران در رسانه ملی ماست. باید تیم مجرب و کارآمدی این برنامه را راهبری کند. اتاق فکری برای آن تدارک دیده شود.
مجریان کارآمد و با صلاحیت که امکان رقابت سالم و سازنده میان آنان فراهم باشد در نظر گرفته شوند و آموزش های لازم را نیز فراگیرند و برنامه در ساعت مناسب و وقت طلایی پخش شود. البته رعایت ادب و احترام در عین نقد و پرسشگری توسط دست‌اندرکاران برنامه ضروری است. اگر مطبوعات، سایت‌ها و خبرگزاری‌ها همکاری بایسته‌ای با این برنامه داشته باشند و اشکالات آن را مشفقانه برای ارتقای برنامه گوشزد کنند و مسوولان کشور نیز برای حضور در آن از هم سبقت بگیرند، امید می‌رود این کار گامی باشد برای تنویر افکار عمومی، نهادینه کردن فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر، اشاعه فرهنگ نظارت عمومی و پرسشگری و مناظره‌های دارای چارچوب در دوره 5 ساله مدیریت مهندس ضرغامی در رسانه ملی و خدمتی شایسته به ملت عزیز در دهه چهارم انقلاب اسلامی که رهبر فرزانه آن را به عنوان دهه عدالت و پیشرفت نامگذاری کرده‌اند.
تردید نداشته باشیم که هر میزان شرایط انبساط سیاسی و انفتاح فضای فرهنگی اجتماعی کشور و فرصت دادن به رسانه‌ها بخصوص رسانه ملی را فراهم کنیم، به همان میزان نیز شاهد اعتماد‌سازی بیشتر مردم به رسانه‌های خودی و کسادی رسانه‌های نامحرم رقیب خواهیم بود.
علی دارابی
